MICROPRACTICES
a collection of small tasks
one can do every day
to address the necessity of
nurturing the connection
with oneself, others and nature
Micropractices act to address the necessity of nurturing the connection with oneself, others and nature – practicing care, softness, empathy and awakening creativity. A micropractice is both an action that anybody can do without an audience and, at the same time, holds the potential to become a micro piece of art. It is an invitation to get out of the routine of known places, slow things down and add new layers to what is known. It’s a call to explore different parts of ourselves, ways of paying attention, entering into a relationship with the world and staying deeply sensitized. By practicing a return to the senses, a return to the interior – we can make roots in a dynamically changing reality, returning to a sense of clarity and grounding in ourselves.
Revolution starts in the imagination. As part of the project of creating and collecting micropractices, I want to develop forms of sharing ourselves, our sensitivity and intimacy and find ways to talk about experiences and emotions in creative forms, referring to individual imagination. For me, the aspect of sharing is a very curious and enriching process, it feels like giving to one’s individual experiences a new life. How far can we reach? When I put something out into the world, somebody else is able to pick it up and take it further, creating a beautiful chain of connections. It’s a precious gift. Feel free to invite others to explore micropractices together, and honour various possible perspectives.
Remember, you don’t always have to know what consequences an experience will have on you and your environment until long after it has passed. You may never get to know how and when it may matter, who and what it may affect. Each practice is micro, yet it can shift your current state and availability to what you encounter during your day.
The first experiments of sharing micropractices took place in 2020 in collaboration with Natalia Oniśk. Natalia works in the fields of choreography, improvisation and embodiment practices as a creator, educator, event producer and activist. They base their work on the values of consent culture, deep somatic work, contemplative practices, process work and queer ecology. Committed to developing forms and strategies for co-thinking, co-feeling and co-being.
Author:
Zofia Tomczyk is a Poznań-based interdisciplinary artist, connected to contemporary dance, dreamwork and experimental music.
Currently a dancer of the Polish Dance Theater in Poznań. Graduated from the Icelandic University of the Arts in Reykjavik with a Master in Performing Arts. Since 2015, she has been exploring working with dreams, studying with Dr. Bonnie Buckner, Dr. Anna Nowicka, Anna Godowska and Sławomir Krawczyński. In 2019 – 2020, she was a student at The School of Images® of Dr. Catherine Shainberg in New York. She is currently a 2-year postgraduate student at The Institute of Process Oriented Psychology. She is a practitioner in training at The Institute for Dreaming and Imagery by Dr. Bonnie Buckner. She co-founded Celestial Bodies, a traveling art collective led by seven artists from six countries. She has received scholarships from the National Institute of Music and Dance in Poland, Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk, the Minister of Culture and National Heritage of Poland and the City of Poznań.
//
I would like to thank Natalia Oniśk, Dr. Bonnie Buckner, Agnieszka Nowacka, Evelyn Blue, Marcin Wolny, Andrzej Tomczyk, Magdalena Tomczyk, Dr. Anna Nowicka, Anya Cloud, Jan Tomczyk, Katarzyna Ratajczak, Kacper Bożek, Bartosz Mroczkowski, Mikołaj Piotrowski and all those who directly and indirectly inspired and supported me during the creation of this project.
MIKROPRAKTYKI
kolekcja drobnych codziennych praktyk,
które pomagają w pielęgnowaniu relacji
ze sobą, z innymi oraz przyrodą
Mikropraktyki służą zaspokajaniu potrzeby pielęgnowania kontaktu ze sobą, z innymi i z otoczeniem. Mikropraktyka to działanie, które można wykonać bez publiczności, a mimo to ma potencjał stać się mikrodziełem sztuki. To zaproszenie do wyrwania się z rutyny, do zwolnienia tempa i dodania nowych szczegółów do tego, co znane. To odkrywanie swojej indywidualności, doskonalenie uważności, a także umiejętności wchodzenia w relację ze światem i pozostawania głęboko uwrażliwionym. Praktykując powrót do zmysłów, zakorzeniamy się w dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości.
Rewolucja zaczyna się w wyobraźni. Mikropraktyki pozwalają rozwijać formy dzielenia się sobą, swoją wrażliwością, intymnością oraz emocjami w twórczy sposób. Można je wykonywać samodzielnie lub zaprosić do wspólnego działania inne osoby, tworząc tym samym łańcuch powiązań i wymiany. Dzielenie się doświadczeniami jest wzbogacającym procesem i daje nowe życie indywidualnym przeżyciom.
Pamiętaj, że nie musisz wiedzieć, jakie skutki dana mikropraktyka przyniesie Tobie i Twojemu otoczeniu. Możesz nigdy się nie dowiedzieć, czy, kiedy, w jaki sposób i na czyje życie wpłynęła. Każda praktyka jest mikro, ale może zmienić Twój obecny stan i wewnętrzną gotowość na to, co spotka Cię każdego dnia.
Pierwsze eksperymenty dzielenia się mikropraktykami miały miejsce w 2020 roku przy współpracy z Natalią Oniśk. Natalia działa w polu choreografii, improwizacji i praktyk ucieleśnienia jako twórczyni, edukatorka, producentka wydarzeń i aktywistka. Swoją pracę opiera na wartościach kultury zgody, głębokiej pracy somatycznej, praktykach kontemplacyjnych, pracy z procesem i kłirowej ekologii. Zaangażowana w rozwijanie form i strategii współmyślenia, współodczuwania i współbycia.
Mikropraktyki będą dostępne w różnych formach, jedną z nich jest książka.
Będzie się ona składać z 52 praktyk na 52 tygodnie w roku.
W książce znajdują się zarówno praktyki i teksty inspirowane
naszymi wspólnymi działaniami, a także rozwijane później
przeze mnie niezależnie. Natalia jest wielką częścią tego, co się
tu znajduje, i brak mi słów, by wyrazić moją wdzięczność, za jej
obecność, wsparcie i ogromną inspirację.
Autorka projektu:
Zofia Tomczyk to artystka interdyscyplinarna związana z tańcem współczesnym, pracą ze snami i muzyką eksperymentalną. Obecnie jest tancerką Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu. Ukończyła Islandzki Uniwersytet Artystyczny w Reykjaviku na kierunku Master in Performing Arts. Od 2015 roku eksploruje pracę ze snami, ucząc się u dr Bonnie Buckner, dr Anny Nowickiej, Anny Godowskiej i Sławomira Krawczyńskiego. W latach 2019–2020 uczyła się w The School of Images® dr Catherine Shainberg w Nowym Jorku. Obecnie jest studentką dwuletnich studiów podyplomowych w Instytucie Psychologii Procesu. Współpracuje z The Institute for Dreaming and Imagery dr Bonnie Buckner. Jest współzałożycielką Celestial Bodies, czyli podróżującego kolektywu artystycznego prowadzonego przez siedem artystek z sześciu krajów. Stypendystka Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca, Art Stations Foundation Grażyna Kulczyk, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Miasta Poznań.
//
Dziękuję Natalii Oniśk, dr Bonnie Buckner, Agnieszce Nowackiej, Evelyn Blue, Marcinowi Wolnemu, Andrzejowi Tomczykowi, Magdalenie Tomczyk, dr Annie Nowickiej, Anya Cloud, Janowi Tomczykowi, Katarzynie Ratajczak, Kacprowi Bożek, Bartoszowi Mroczkowskiemu, Mikołajowi Piotrowskiemu oraz wszystkim, którzy bezpośrednio lub pośrednio inspirowali mnie i wspierali podczas tworzenia tego projektu, a których nie sposób tutaj wymienić.